اندروید استدیو بهتر است یا اکلیپیس

اندروید استودیو از سیستم بیلد Gradle (گریدل) به کار گیری می‌نماید. در واقع Gradle یک خودکار بیلدسیستم میباشد که مطابق لهجه XML پیاده سازی گردیده و براساس لهجه Groovy صورت گرفته میباشد که کدهای اپ‌نویسی را به یک بسته‌ی قابل نصب یا این طراحی اپلیکیشن در مشهد که یک نرم‌افزار‌ی قابل انجام روی سیستم ‌استدلال که ممکن میباشد مشمول یکسری مرحله کامپایل، نسخه برداری پوشه، فشرده‌سازی، بسته بندی و مورد ها دیگر باشد، تبدیل نماید. زیرا ایفا این شغل های تکراری در دفعات زیاد صرفا باعث از فی مابین رفتن فرصت شود. پس gradle یک سیستم اتومات میباشد که‌این قابلیت و امکان در آن وجود داراست تا همگی فولدر ها را به یک پوشه فشرده گردیده در آورد. به همین برهان در ایام و ماه و حتی سال اولیه ساخت و ساز این برنامه میگردد اذعان کرد محبوبیت چندانی نداشت البته پس از ورژن های تازه آن و رفع برخی اشتباهات بنیادین سیستم بیلد Gradle و هم اینگونه بعضا ترفند های ناجوانمردانه ی گوگل، این ادیتور توانست مانند سیستم دلیل دوستداشتنی خویش مکان در دل برنامه نویس ها اندرویدی گشوده نماید. رقابت در بین اندروید استودیو و اکلیپس:

وجود واحد سنجش بهتر در هر مورد از اپ های بسط ی اپلیکیشن سبب ساز گردیده بود تا این دو اپ دوش به دوش هم برای مدتی سردمدار گوشه و کنار های نرم افزار نویسی اندرویدی باشند تا اینکه گوگل تیری ناجوانمردانه پرتاب کرد. گوگل پس از کش و قوس های فراوان با کمپانی Eclipse توانست به کار گیری از دور و بر گسترش برای نرم‌افزار نویسی اندروید را به صورت انحصاری در آورد و به عبارت دیگر کلیه ی عالم را بدون چاره به استفاه از Google Studio بکند. گوگل اظهار‌کرد که Eclipse و بقیه دور و اطراف های غیر تحت گروه ی گوگل نمی توانند از مشخصات و سرویس ها جان دار در نسخه های اندروید 5.0.0 به بالا به کار گیری نمایند. یعنی هر پلاگینی که در ورژن ی اندرویدی 5 به بالا جانور است تنها قابل اپ نویسی با گوشه و کنار Android Studio است.

سیستم استدلال اندروید مال گوگل بود و گوگل صاحب و مالک آن به شمار می‌رفت، پس گوگل حق اینگونه کاری را داشت. کمپانی Eclipse با ترفند هایی، تا یکی از دو نسخه فراتر از این نسخه را هم آیتم پوشش قرار بخشید اما مشقت هایی که‌این فرایند هم برای کمپانی و هم برای برنامه نویس ها به یاروهمدم آورد سبب شد نسل نو برنامه نویس ها اندرویدی به هیچ وجه به سمت Eclipse نرود و از آغاز با اندروید استودیو آغاز به عمل نمایند.

در غایت برای گزینش ادیتور مطلوب به مقایسه خصوصیت های این دومحیط می پردازیم:

خصوصیت های اندروید استودیو

جانبداری از Build بر اساس Gradle

دستکاری کد و اصلاحات فوری منحصر اندروید

ابزارهای Lint برای رفع ایرادات کارایی، سعی، سازش نسخه ها و خطاها دیگر

پنجره های Wizard مبنی بر Template برای ساخت طرح ها و مولفه های رایج اندروید

یک Layout Editor بی نیاز که به یوزرها اذن می‌دهد مولفه های دور و اطراف کاربری را درگ و دراپ نمایند و آیتم ای برای پیش اکران Layout ها در یک سری تنظیمات برگه اکران وجود دارااست.

جانبداری از ایجاد کرد اپ های Android Wear

هواخواهی داخلی از پلتفرم Google Cloud که اذن ترکیب با پیام رسانی و موتور نرم افزار Google Cloud را میدهد.

جامعیت بسیار بالای پروژه ها

ابزارهای آزمایش و عیب یابی بسیار اثر گذار خیس

اپلیکیشن نویسی برای کلیه ی نسخه های اندرویدی

هواخواهی گوگل و help بسیار نیرومند

 خصوصیت های اکلیپس

پیکربندی محیطی بسیار ریلکس

بروز رسانی شل اپلیکیشن

وجود فولدر ها و فیلم های بی شمار برای یادگرفتن

وسعت خیلی معدود خیس

رابط کاربری معمولی

اعمال پیکربندی با سوال از استفاده کننده

 بعداز اعلام کردن مشخصات، هر دو دور و اطراف عیب هایی دارا‌هستند که می بایست گفته شوند. مهم‌ترین عیب اندروید استودیو جاری ساختن برخی پیکربندی و جاری ساختن سوای اذن ی مخاطب، وسعت بسیار بالای بروز رسانی ها و معدود بودن نسبی فراگیری های جان دار بدون پول. از عیب های دور و بر اکلیپس هم می شود به عدم بضاعت و توان برای تایپ کردن نسخه های بروز، اجرا بعضا شغل های تکراری و خسته کننده و خلا پنجره های ویزارد کافی و عدم وجود یک حمایت کننده کد نویسی به صورت حامی مالی اشاره نمود.